Dla nieświadomych przedsiębiorców podatek bankowy może się stać pułapką. Liczna ich grupa posiada niewielką wiedzę na temat podatku bankowego. Głównie dlatego, że większość sądzi, iż dotyczy on tylko banków. Okazuje się, że przez kilka kluczowych zwrotów w przepisach prawa, podatek bankowy może objąć każdy podmiot, który udzielił pożyczki po 1 lutego 2016 roku. Jak nie paść ofiarą kolejnej bezzwrotnej daniny?
Zgodnie z art. 4. Ustawy dnia 15 stycznia 2016r. o podatku od niektórych instytucji finansowych podatnikami podatku bankowego są m.in.:
• banki krajowe,
• oddziały banków zagranicznych,
• oddziały instytucji kredytowych,
• spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe,
• krajowe zakłady ubezpieczeń,
• krajowe zakłady reasekuracji,
• oddziały zagranicznych zakładów ubezpieczeń i zagranicznych zakładów reasekuracji, główne oddziały zagranicznych zakładów ubezpieczeń i zagranicznych zakładów reasekuracji oraz
• instytucje pożyczkowe.
Czytając punkt za punktem wielu przedsiębiorców pewnie utwierdza się w przekonaniu, że ta ustawa ich nie dotyczy. Zatrzymać się jednak należy przy ostatnim punkcie – instytucjach pożyczkowych. Zgodnie z art. 5 pkt 2a ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim kredytodawcą jest przedsiębiorca, który w zakresie swojej działalności gospodarczej lub zawodowej, udziela lub daje przyrzeczenie udzielenia konsumentowi kredytu.
Kim jest konsument? Za konsumenta uważa się osobę fizyczną dokonującą z przedsiębiorcą czynności prawnej niezwiązanej bezpośrednio z jej działalnością gospodarczą lub zawodową (art. 221 Ustawa z dnia 23.04.1964 r. Kodeks cywilny). Konsumentem jest więc np. każdy emeryt, rolnik, pracownik, pracodawca, student.
Zgodnie z przytoczonymi definicjami, przedsiębiorca, który udzielił pożyczki konsumentowi powinien podlegać podatkowi bankowemu. Dlaczego piszemy „powinien”, a nie „musi”? Odpowiedź na to pytanie tkwi w definicji kredytodawcy, a dokładnie w słowach: kredytodawcą jest przedsiębiorca, który (…) udziela lub daje przyrzeczenie udzielenia konsumentowi kredytu.
Przykład:
Były pracownik zgłosił się do dawnego pracodawcy z prośbą o udzielenie pożyczki. Czy pracodawca może udzielić pracownikowi pożyczki i nie podlegać obowiązkowi podatku bankowego?
Tak. Warunki są dwa:
– przedsiębiorca nie może mieć w swojej ofercie świadczenia usług pożyczkowych,
– to pracownik (konsument) musi sam zgłosić się z wnioskiem o udzielenie pożyczki.
Jeśli taka pożyczka będzie wyłącznie dobrą wolą pracodawcy, który nie chce zarobić na tej czynności, to przedsiębiorca ma silną linię obrony przeciwko podatkowi bankowemu. Udzieloną pożyczkę zawsze może uargumentować chęcią niesienia pomocy dawnemu pracownikowi zgodnie z zasadami współżycia społecznego, jak również dbaniem o dobry wizerunek jego firmy.
